Samurette’s Portrait Gallery NDSM Women House
Samurette, takes, —together with 24 other feministe artists from 10 countries— part in the Amsterdam art exhibition: NDSM XPO XVII—WOMEN HOUSE AMSTERDAM! Curated by: Alejandra Mûnoz (UY/BR) & Neyde Lantyer (BR/NL). Mei 16-July 7, ndsm-fuse, ndsmplein 29, A’dam.
Exhibited Art Work: Installatie, Samurettes Portrettengalerij van de Vereniging van Wraakvriendinnen, 2025. Graphic Novel, Samurette in de Kasteeltuin, 2021.
NL:
“Samurettes Portrettengalerij van de Vereniging van Wraakvriendinnen” (2025) is een installatie van vijf hoodies in verschillende kleuren, opgehangen in een rij, vrij hangende in de ruimte. Op de kleding staan aan de voor en achterkant de portretten en teksten van Samurettes wraakvriendinnen. De Vereniging van Wraakvriendinnen kent vijf leden: Beatrix Kiddo, Lady Snowblood, Lilith, Seeräuber Jenny en Samurette. Allen Badass Women die het nog aanwezige taboe en de angst voor de krachtige, opstandige en gewelddadige vrouw beslechten.
In de tentoonstelling Women House Amsterdam is ook Samurettes eerste graphic novel opgenomen: “Samurette in de Kasteeltuin”.
EN:
Samurette’s Portrait Gallery of the Association of Revenge Friends (2025) is an installation of five hoodies in different colors, hung in a row, freely hanging in space. The clothing features portraits and texts of Samurette’s vengeful girlfriends on the front and back. the Association of Revenge Friends has five members: Beatrix Kiddo, Lady Snowblood, Lilith, Pirate Jenny and Samurette. All Badass Women who resolve the still existing taboo and fear of the powerful, rebellious and violent woman.
The Women House Amsterdam exhibition also includes Samurette’s first graphic novel: Samurette in the Castle Garden.
NL:
Beatrix Kiddo: “… a dish best served cold” is de protagonist van de door Quentin Tarantino geregisseerde martial arts films Kill Bill I-II (2003-2004). Beatrix Kiddo aka de Bruid wordt vertolkt door Uma Thurman.
Ze is een van Samurettes Wraakvriendinnen en slachtoffer van femicide. Ze wordt op haar trouwdag neergeschoten door haar voormalige baas en minnaar Bill, en mede huurmoordenaars. Ze verliet Bill nadat ze erachter was gekomen dat ze zwanger van hem was: ze wilde niet dat haar ongeboren dochter opgroeide in het huurmoordenaars milieu waarin zij en Bill leefden. Haar dochter wordt geboren terwijl zij in coma ligt. Na vier jaar wordt ze wakker en wreekt ze Bill.
EN:
Beatrix Kiddo: “… a dish best served cold” is the protagonist of the martial arts films Kill Bill I-II (2003-2004), directed by Quentin Tarantino. Beatrix Kiddo, AKA the Bride is played by Uma Thurman.
A Story of Femicide: Beatrix is one of Samurette’s Revenge Friends and a victim of femicide. She is shot down on her wedding day by her former boss and lover Bill, and fellow assassinators. She left Bill after she found out she was pregnant by him: she didn’t want her unborn daughter to grow up in the assassin life they lived. During her coma her daughter is born. After she awakes, she seeks revenge on Bill.
NL:
Lilith: “We Are Equal” God heeft de vrouw tweemaal geschapen. Lilith als eerste, Eva de tweede. In Genesis 1 schiep Hij Lilith: “Man en vrouw schiep Hij hen.” In deze versie van de oorsprong van de mensheid zijn man en vrouw samen geschapen en lijken ze gelijkwaardig.
In Genesis 2 wordt Adam als eerste geschapen, gevolgd door de planten, vervolgens de dieren en ten slotte -last but not least- Eva. Zij komt als laatste en is geschapen uit een rib van Adam.
Lilith verliet het Hof van Eden omdat ze weigerde ondergeschikt te zijn aan Adam. Ze geloofde in hun gelijkheid, omdat ze beiden uit de aarde geschapen waren. Na onenigheid hierover met Adam, vluchtte Lilith om haar onafhankelijk te herkrijgen. Liliths relaas wordt vaak geassocieerd met thema’s als vrouwelijke autonomie en verzet tegen de patriarchale structuur.
Dante Gabriel Rossetti (London, 1828 – Kent, 1882) schilderde Lady Lilith. Het schilderij toont Lilith, de eerste vrouw van Adam, terwijl ze haar weelderige haar kamt. In 1868 schilderde Rossetti met Sybilla Palmifera een tegenhanger van het werk. Bij beiden schilderijen schreef hij een bijpassend sonnet. Rosetti legde de nadruk op de tegenstellingen tussen beide vrouwen die respectievelijk de sibille en sirene vertegenwoordigden. Lilith komt uit de bus als de Bad Girl: mooi, maar slecht. In de twintigste eeuw werd Lady Lilith door kunstcritici ook wel geduid als een uiting van de Victoriaanse angst voor de geëmancipeerde vrouw. Lilith, die zich niet wenste te onderwerpen aan Adam, wordt daarbij gezien als de eerste voorvechtster van vrouwenrechten.
EN:
Lilith: “We Are Equal” God created woman twice. Lilith was first, Eve second.
In Genesis 1 he created Lilith “Male and female He created them”. In this version, man and woman are created together and appear to be equal. in Genesis 2 Adam is created first, followed by plants, then animals and finally Eve. She comes last and is created from Adam’s rib.
Lilith left the Garden of Eden due to her refusal to be subservient to Adam. She believed in their equality, having both been created from the earth. After disagreeing with Adam, Lilith fled to gain her independence. Lilith’s story is often associated with themes of female autonomy and defiance against patriarchal structures.
Dante Gabriel Rossetti (London, 1828 – Kent, 1882) painted Lady Lilith. The painting shows Lilith, Adam’s first wife, combing her luxuriant hair. In 1868 Rossetti painted a pendant to the work: Sybilla Palmifera. He wrote a matching sonnet for both paintings. Rossetti emphasized the contrasts between the two women who represented respectively the sibyl and the siren. Lilth comes out as the Bad Girl: beautiful, but evil. In the twentieth century, Lady Lilith was interpreted by art critics as an expression of the Victorian fear of the emancipated woman. Lilith, who did not wish to submit to Adam, is seen as the first advocate of women’s rights.
NL:
Lady Snowblood: “Who are you?’ “Vengeance” is de heldin van de gelijknamige Japanse mangaserie (1972-1973) geschreven door Kazuo Koike en geïllustreerd door Kazuo Kamimura. Er zijn twee Lady Snowblood films gemaakt: Shurayuki-hime (Lady Snowblood) in 1973, en Shurayuki-hime: Urami renga aka Lady Snowblood: Love Song of Vengeance in 1974. De films zijn geregisseerd door Toshiya Fujita. Actrice en zangeres Meiko Kaji vertolkt lady Snowblood. De Lady Snowblood-films zijn een grote inspiratiebron geweest voor het Kill Bill-tweeluik van Quentin Tarantino. Hij kopieerde er de openingsmuziek en hele scènes uit.
“I’ve immersed my body in the river of vengeance and thrown away my womanhood many moons ago.” Yuki komt ter wereld in een vrouwengevangenis. Buiten sneeuwt het, haar moeder geeft haar de naam Yuki dat ‘geluk’ en ‘sneeuw’ betekent of ‘sneeuwbloem’ of ‘sneeuwprinses’. Haar moeder overlijdt kort na haar geboorte.
Moeder zat in de gevangenis voor moord. Het slachtoffer was een van de vier criminelen die haar man en zoon voor haar ogen vermoord hebben en haar verkrachtte. In haar laatste woorden aan haar baby Yuki spreekt zij een bezwering uit die oproept om de laatste drie mannen te wreken. Yuki ondergaat een zware training in zwaardvechten bij een priester en wordt haar moeders wraakengel.
Over actrice Meiko Kaji die Lady Snowblood vertolkt zei filmcriticus Howard Hampton in zijn essay ‘Flowers of Carnage’ (bloemen der slachting): “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
EN:
Lady Snowblood: “Who are you?’ “Vengeance” is the heroine of the Japanes manga series (1972-1973) of the same name written by Kazuo Koike and illustrated by Kazuo Kamimura.
Two Lady Snowblood films were made: Shurayuki-hime (Lady Snowblood) in 1973, and Shurayuki-hime: Urami renga aka Lady Snowblood: Love Song of Vengeance in 1974. The films are directed by Toshiya Fujita. Actress en singer Meiko Kaji plays lady Snowblood. The Lady Snowblood-films were a major source of inspiration for Quentin Tarantino’s Kill Bill diptych. He copied the opening music and entire scenes from it.
“I’ve immersed my body in the river of vengeance and thrown away my womanhood many moons ago.” Yuki was born in a women’s prison. It’s snowing outside, her mother gives her the name Yuki which means ‘happiness’ and ‘snow’ or ‘snow flower’ or ‘snow princess’. Her mother dies shortly after her birth.
Mother was in prison for murder. The victim was one of four criminals who murdered her husband and son in front of her and raped her. In her final words to her baby Yuki, she utters an incantation calling for avenging the last three men. Yuki undergoes rigorous sword traing with a priests and becomes her mother’s avenging angel.
According to film critic Howard Hampton it’s Kaji’s gaze that turns Yuki into a character who haunts the audience’s dreams and nightmares. “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
NL:
Seeräuber Jenny: “Hoppla” is een personage uit de Driestuiversopera (1928) van Kurt Weill, met een tekst van Bertolt Brecht, oorspronkelijk vertolkt door zangeres en actrice Lotte Lenya (Wenen 1898 – NY 1981). De figuur Jenny is geleend van John Gay’s The Beggar’s Opera, die op zijn beurt het personage baseerde op de historische persoon van Jenny Diver (1700-1741).
“HOPPLA “zegt Jenny als de zoveelste kop rolt van een van de inwoners van de havenstad. Ze zijn allemaal door de piraten van het schip met acht zeilen en wel vijftig kanonnen onthoofd, op Jenny na. Alles is met kanongeschut met de grond gelijkgemaakt, alleen het Aftandse Hotel en Jenny staan nog overeind. Na de massaslachting gaat Jenny er samen met de piraten vandoor. Dit is de wraakfantasie van dienstmeid Jenny. Ze maakt de bedden op, doet de afwas, bediend de gasten en voelt zich ondertussen zwaar ondergewaardeerd. Ze lijdt onder gevoelens van betekenis- en machteloosheid: ‘Weet u eigenlijk wel wie ik ben?!’ Ze zou zo graag de macht bezitten al die arrogante eikels een kopje kleiner te maken, en dan bevrijd worden door stoere piraten uit dat aftandse oord waar ze nu haar dagen en uren -en wie weet de rest van haar verdere leven- slijt.
EN:
Seeräuber Jenny/Pirate Jenny: “Hoppla” is a character in the Threepenny Opera (1928) by Kurt Weill, with a text by Bertolt Brecht, originally performed by singer and actress Lotte Lenya (Vienna 1898 – NY 1981). The figure of Jenny is borrowed from John Gay’s The Beggar’s Opera, who in turn based the character on the historical person of Jenny Diver (1700-1741).
“HOPPLA” says Jenny as the umpteenth head rolls of one of the inhabitants of the port city. They were all beheaded by the pirates of the ship with eight sails and fifty cannons, exept Jenny. Everyting has been razed tot he ground by cannon fire, only the Tatty Hotel and Jenny are still standing. After the massacre Jenny runs away with the pirates. This is the revenge fantasy of maid Jenny. She makes the beds, does the dishes, serves the guests and all the while feels seriously undervalued. She suffers from feelings of meaninglessness and powerlessness: “Do you actually know who I am?!” She would so love to have the power to make those arrogant jerks a head shorter and then be freed by tough pirates from that rotten place where she now spends her days and hours -and who knows, maybe the rest of her life.
NL:
Samurette: “Geen leuke story”, is de vrouwelijke evenknie van Samurai. Zij is een personage uit de martial arts, -van oudsher een wereld van vooral mannelijke helden- en alter ego van beeldend kunstenaar en karateleraar Thérèse Zoekende.
Samurettes eerste Beeldroman, Samurette in de Kasteeltuin, paperback, Nederlandstalig, 60 pagina’s, zwart-wit, geschikt voor 12 jaar en ouder, 2021 verhaalt onder andere over Samurettes perikelen met het personage Eddie. “Eduardo zwalkt weer eens door de Kasteeltuin, gadegeslagen door Samurette: Hij zou toch naar huis gaan?”
EN:
Samurette: “A Not So Funny Story”, is the female counterpart of Samurai. She is a character from the martial arts -traditionally a world of mainly male heroes- and the alter ego of visual artist and karate teacher Thérèse Zoekende.
The exhibition includes Samurette’s first graphic novel: Samurette in the Castle Garden, paperback, Dutch, 60 pages, suitable for ages 12 and up, 2021, tells, among other things, about Samurette’s entanglement with the character Eddy. “Eduardo wanders through the Castle Garden again, watched by Samurette: He was supposed to go home, wasn’t he?”
- Feuilleton over de belevenissen van Samurette, 21 gedichten/poems (2012-2013).
- Samurette Weekly, 118, tekeningen, viltstifttekening op papier en digitale tekeningen (2014-2016).
- Samurette’s Asian Journal, A story through 21 photo collages (2016).
- Samurette’s Chrismas Carol, A story through 15 collages (2016-2017). Samurette’s New Year’s Resolutions, A story through 6 collages (2017).
- Samurettes’s Operetta, A story through 31 drawings (2018).
- Samurettes in Tarotland, 100+ drawings (25/12/’17- 17/12/2018).(Instagram post Samurete in Tarotland EN/NL)
- Samurette in de Kasteeltuin, Graphic Novel / Beeldroman, Paperback (started 5/11/2019-published: 2021).
- Samurette and The Pierced Heart, Webtoon digital comic (2022).
- Samurette at NDSM-FUSE, group show met Ned. Kring van Tekenaars, Amsterdam (2024).
- Samurette’s Girls-Karate Dojo, Amsterdam (april – december 2025). Voor meisjes 12-18 jaar.
- Samurette’s Revenge Friends @ Women House Amsterdam, NDSM FUSE, Amsterdam 16-5 t/m 6-7-2025
- Samurette @ Women House Amsterdam, NDSM FUSE, Amsterdam 16-5 t/m 6-7-2025
- Samurette’s Portrait Gallery NDSM Women House
RELATED NEWS – CONTEXT
Samurette’s Revenge Friends
Detracto erroribus et mea. Malorum temporibus vix ex. Ius ad iudico labores dissentiunt.
